Monthly Archives: maart 2016

En dan lig je plotseling in het ziekenhuis, wie had dat gedacht.

Zo ben je thuis en zo lig je in een bed in het ziekenhuis, ik kan me helemaal niks meer herinneren wat er allemaal gebeurd is, dat ik een een ambulance heb gelegen en er allerlei onderzoeken zijn geweest, zelfs door een scan geweest, niets van meegekregen .

Maar goed manlief vertelde dat hij mij midden in de nacht had gevonden niet aanspreekbaar en een wond aan mijn hoofd. Hij hoorde een harde klap en is gaan kijken waar ik was, achter het bed dus.

s’Morgens kreeg ik als ontbijt een glutenvrij plakje brood, zo droog dat je het bijna weg moest spoelen. Ik vertelde dat ze dit eerst even in de magnetron in een plastic zakje op moesten pimpen en dat het daarna wel goed te eten zou zijn.

Ze kwamen al snel met een glutenvrije menukaart bij me en ik mocht wat voor tussen de middag bestellen, ik vroeg om 2 beschuiten die er ook op stonden, maar die hadden ze niet ook geen crackers, dan maar rijstwafels met kaas en een kop bouillon en karnemelk er bij. De rijstwafels waren zo slof en niet lekker maar ik moest toch wat eten, dus dat maar voor lief genomen en ik hoopte dat ik snel naar huis mocht dan kon ik zelf weer wat te eten pakken. De appel die ik kreeg was van binnen helemaal rot, maar ik kreeg geen nieuwe. Ik was blij dat mijn man bij me kwam en samen hebben we gewacht op de uitslag omdat ik wel graag naar huis wilde. De neuroloog kwam bij me en zei dat ik moest stoppen met de bloedverdunners omdat er een kleine bloeding in mijn hoofd zat en hij wilde mij binnen een week terug zien na het maken van een nieuwe scan, wat ik wel goed vond. Het duurde en duurde maar voor de andere uitslagen er waren. Geen dokter te bekennen en met een infuusnaald in kon ik niet weg. Manlief heeft vaak gevraagd bij de verpleging omdat er s’nachts al foto’s waren gemaakt dan zou je toch verwachten dat ze het de volgende middag toch al wel wisten….

Ik ben inmiddels weer thuis en heb alle kleuren van de regenboog, wat hoofdpijn en erg moe.